Sözde, senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla..
Bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla..Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla.. Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla.. Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla.. Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla.. Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle.. Çarpsan karasevdayı en azından yüzbinle.. Hangi düğüm çözülür.. Nazla.. Sitemle.. Kinle.. Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n’emsin..? Çâresizim.. Çâremsin.. Şaşırdım kaldım işte bilmem ki neyimsin… |
Yavuz Bülent Bakiler |